narcissen in jute 

Deze oude jute bollenzak borduurde ik met een oneindig patroon van narcissen. Het is een herinnering en eerbetoon aan het werk dat mijn ouders en wij vroeger deden in het bollenbedrijf. Jaar in jaar uit, een oneindige hoeveelheid handelingen rondom die bloembollen. Mooi werk, maar ook ruw. Verbrande oren en een zere rug van de hele dag op knieën over het land kruipen. Stof tot in je haarvaten tijdens het sorteren. Schrale knokkels van het zakken sjouwen. Het borduren met jute is ook ruw, onregelmatig, en oneindig veel werk. Voor mij een manier om mijn gedachten te ordenen en de weg naar het resultaat net zoveel aandacht te geven als we vroeger deden op het bedrijf.